Een museum heeft een bepaalde kracht waardoor bezoekers geloven dat alles wat ze daar zien echt is: een museum laat voor de bezoeker de absolute waarheid zien. “Museum is power.” Met deze stelregel wilde kunstenaar Agung Kurniawan experimenteren toen hij zijn ‘Museum Sukrodimejo’ oprichtte.

Voor het museum verzon Kurniawan een fictieve persoon om wie de tentoonstelling draaide. Zijn militaire uniform, een typemachine en tal van andere ‘persoonlijke’, vreemde voorwerpen werden geëxposeerd alsof ze aan Sukre Dimejo toebehoorden. Alhoewel deze persoon niet bestaat werd de tentoonstelling bezocht en trok niemand ook maar iets in twijfel. “Op deze manier wil ik de kracht en macht van een museum laten zien.”

Tijdens een workshop met als titel ‘Forget me, forget me not: Building an imaginary museum in 60 minutes’ wijdde de kunstenaar dinsdag uit over de betekenis van een museum. Het ging daarbij vooral om de vraag: waarom geloven mensen alles wat ze in een museum zien?

Agung Kurniawan (1968 - Oost Java, Indonesië) studeerde archeologie en volgde verschillende grafische opleidingen. Zijn thema’s bewegen zich rondom geweld en onderdrukking bijvoorbeeld als gevolg van het politieke systeem.

Zijn laatste project –The silent history- is een ‘oorlog’ tegen het vergeten. “Mensen moeten gebeurtenissen altijd blijven herinneren. Vergeten is een doodzonde.” Daarom spaart Kurniawan afbeeldingen uit kranten om de relatie tussen artiesten, kunst en macht aan te geven.