A digital image is an invisible file, it’s a digital code, until we bring it to life by, for instance, a computerscreen. According to Boris Groys, the visualisation of this invisible file has the character of a religious ritual. It’s a miracle, speaking in the words of the Bible. Groys even refers to the body of Jesus that was brought back to life.
Een digitale foto is een onzichtbaar ding, een code, totdat we het tot leven wekken met bijvoorbeeld een computerscherm. Volgens Boris Groys heeft dat zichtbaar maken van dat onzichtbare bestandje iets religieus . Het zijn wonderen, als we in de termen van de Bijbel spreken. Groys trekt zelfs de vergelijking met het dode lichaam van Jezus dat weer tot leven werd gewekt.
Ritselende papieren, schuivende stoelen en het gebrom van opstartende laptops. Dat is het enige geluid vlak voor aanvang van Boris Groys’ workshop ‘Art in the age of post-communism.’ Gespannen wachten de bezoekers op wat komen gaat: een diapresentatie over Russische kunst sinds de jaren zeventig door een man die ook alles blijkt te weten over het verkopen van kunst. Continue Reading »